Hoe stel jij jezelf voor? Stel dat wij elkaar ontmoeten en we stellen ons aan elkaar voor, hoe zou dat klinken, wie ben je dan? Ik kan wel een beetje raden wat je zegt: je noemt je naam, afhankelijk van hoe bewust je je ervan bent zegt je ‘ik heet…’ of ‘mijn naam is…’ of ‘ik ben…’ Afhankelijk van in welke setting je jezelf voorstelt, volgt er al dan niet een opsomming van hoe je leven eruitziet. “Hoi, ik heet X, ben getrouwd, moeder van x kinderen, werk als y, enz…” Maar is dat dan wie je bent? Het vertelt wel iets over je, maar is dat je diepste zijn?
Er zijn natuurlijk heel veel manieren om je voor stellen, leuk om daar creatief in te zijn. Maar het gangbare rondje voorstellen is ongeveer zoals ik hierboven beschreef.
Trijntje Oosterhuis zingt een prachtig lied:
Ik zou een woord willen spreken
Dat waar en van mij is
Dat draagt wie ik ben,
Dat het houdt,
Ik zou een woord willen spreken
Dat rechtop staat als mens die mij aankijkt en zegt
Ik ben jouw zuiverste zelf,
Rees niet, versta mij, ik ben, ik ben
Ken je mij? Wie ken je dan?
Weet jij mij beter dan ik?
Wat als jezelf voorstellen je confronteert met dat wat je niet hebt? Iedereen stelt zich voor als ‘getrouwd, in een relatie’ en jij voelt weer het gemis van dat wat je zo graag wilt, maar niet hebt.
In mijn geval: de keren dat ik de tranen voelde opkomen bij de zinnetjes ‘ik heb 2, 3, 4, 6 kinderen’ of mezelf vanbinnen toesprak niet innerlijk te oordelen over het kind aantal van degene die zich voorstelde om zo m’n eigen gemis over het niet hebben van kinderen niet te hoeven voelen.
Wat als je niet een baan hebt, je dagelijks zorgen maakt over of er genoeg te eten is voor jou en je gezin, hoe je in de vrede je snelgroeiende zoon van nieuwe schoenen moet voorzien met alleen maar muntgeld in je portemonnee?
Voor je het weet is voorstellen iets geworden van trots alle mooie dingen opnoemen die je in je leven hebt. En dat mag! Maar al te snel zijn we bang om onszelf eerlijk voor te stellen, denken we dat die ruimte er voor onze feiten en gevoeligheden niet is, gaan we de dingen die helemaal bij ons horen uit de weg. En voor we er erg in hebben dénken we dat we al deze dingen die we hierboven opnoemen en voelen, dat we zo ZIJN! Maar dit is je diepste zijn niet. Al die dingen kunnen bij je horen, iets over je zeggen, maar wie je echt bent, diep vanbinnen – wie ben je?
Jij draagt een kostbare schat. Diep vanbinnen. Een stukje van God. Door God zelf erin gelegd met de bedoeling dat dat stukje zichtbaar wordt op jouw plek, waar jij leeft. Dat jij dat stukje van Hem gaat uitleven! Daar diep vanbinnen is wie jij bent.
En even terug naar onze kwetsbaarheden waar we ons best snel voor kunnen schamen. Liefhebbers van Brené Brown weten dat zij zegt: “Heb de moed om niet perfect te zijn.” Schaamte is een emotie die vaak door ouders aan het kind aangeleerd wordt. Maar ik breek een lans voor schaamtevrij leven. De vrijheid van de alles- en zelfvernietigende schaamte die ervoor zorgt dat je jezelf niet durft laten zien. Schaamte houdt niet van licht, dus júist door schaamte te benoemen maakt dat schaamte kleiner wordt en verdwijnt. Als je schaamte benoemt, ontmoet je genade. Probeer maar eens: vertel aan iemand met wie je een goede band hebt, van wie je veel houdt en bij wie het veilig is eens iets waarvoor je je schaamt. Laat je omhelzen door de reactie van die ander. Dat is je heel diep verbinden en je schaamte laten verdwijnen.
Wat zou het mooi zijn om ons aan elkaar voor te stellen en daarbij onze kwetsbaarheid te noemen. Dat we in elkaar opzoek gaan naar de schat die in ons gelegd is. Dat we die schat in elkaar opgraven. Henri Nouwen beschrijft ergens een ontmoeting met een goede vriend. Ze zitten bij elkaar, maken zo nu en dan oogcontact en verder zwijgen ze. Ontroerd nemen ze later afscheid en merken op hoe ze God in elkaar ontmoet hebben in hun tijd van samen zijn.
Ik durf mezelf inmiddels voor te stellen: “Hoi, mijn naam is Annemieke, ik ben van ’89, getrouwd en nee, wij hebben geen kinderen gekregen. Ik noem dit om deze schade te eren, want de schat die ik erin ontdekt heb, is een leven in overvloed en daar wil ik heel graag van delen.”
Laat een reactie achter