Een paar jaar geleden, hoorde ik tijdens een conferentie een verhaal over een vlinder die uit z’n cocon aan het gaan was.
De bevrijding van zichzelf duurde en duurde maar, vleugeltje voor vleugeltje probeerde de getransformeerde rups uit de cocon te kruipen. Iemand die het zag, had het geduld niet en pakte een schaar. Knipte de cocon open…. en daar was de vlinder….. voor altijd verlamd.
Soms heeft iemand worsteltijd nodig. Om in alle rust en met de kracht die er in je gelegd is (onzichtbaar, maar alles wat je bent, zit al in je) naar buiten te komen, te gaan vliegen. Gun de ander z’n proces.
Laat een reactie achter